27 Eylül 2013 Cuma

25. hafta doktor kontrolü ve yeni cicilerimiz

Merhaba Küçük Adam;
      Dün yine doktor kontrolümüz vardı. Bu kez doktor amcayı sadece sen ve ben birlikte ziyaret ettik. Her ne kadar dün 25 hafta 1 günlük olsan da doktor amca senin 26 haftalık olduğunu söyledi. Boyun 35 cm, ağırlığın ise 850 gr. olmuş. Sağlığın gayet iyi ve karnımın içinde her şey yolundaymış. Sadece bize tüm ultrason boyunca sırtını döndüğün için yüzünü göremedik. Bu durum babacıkın pek hoşuna gitmedi tabi ki. Çünkü hepimiz son zamanlarda senin neye benzediğini çok merak ediyoruz.
     Doktor amca senin Ocak ayına kalmadan Aralık sonunda gelebileceğini söyledi. Hiç belli olmaz ona göre hazırlanın diye de ekledi. Aslında Ocak doğumlu olman senin için daha iyi olurdu ama bakalım. Sağlıkla gel de başka bir şey istemiyoruz. 
     Benim küçük adamım. Seni çok merak ediyorum. Senin için alınan eşyalar biriktikçe, yapılan hazırlıklar hızla devam ettikçe gitgide daha çok heyecanlanıyor ve zaman bir an önce geçsin gitsin istiyorum. Bu arada hiç eksiğimiz kalmasın ki sen geldiğinde aklımda sadece sen ol, ilk günlerinin tadını birlikte çıkaralım istiyorum. Çünkü hemen hemen herkesin söylediği şey zamanın nasıl geçtiğini, çocuklarının nasıl büyüdüğünü bir türlü anlamadıkları.
      Bense babanla birlikte senin her anını doyasıya yaşamak ve her şeyi aklıma kazımak istiyorum bebişim.

   Burçin teyze'nin minik meleği Arya tekrar hasta olduğu için hastane'de yatıyor. Dün anneanne ve dedenle doktordan sonra onu ziyarete gittik. Arya'cık aslında iyi gibi gözüküyor ama birazcık öksürdüğü için doktorlar iyice iyileşsin de eve öyle gitsin demiş. Bizi kalabalık bir şekilde orda gördüğü için sevindi kuzucuk ve her zaman ki gibi hep gülümsedi .

      Oraya kadar gitmişken Forum'a da uğradık ve anneannen ve Kasım deden sana yeni doğduğunda giymen için minik bir ceket ve ikili takım, bir de birazcık büyüyüp dışarı çıkacağımız zaman giymen için pufidik bir tulum aldılar. Seçim yapmak için epeyce bir zorlandık ama hepsi ayrı ayrı çok ciciler di mi?



Bende bu yumuşacık Winnie The PooH'lu battaniyeye dayanamadım ve aldım :)


    Akşam ise babannen ve Kemal deden bize geldiler. Onlarda ellerinde koca bir poşet getirdiler. Senin için hastane çıkış seti, havlu, Bambi'li battaniye, çıt çıtlı bodyler, organik bir tulum vee ahşap marakas almışlar. Biz babacık'la hepsini çok beğendik. Ve senin adına onlara teşekkür ettik. :)






     Bu arada Dinçer amca'nın oğlu Direnç Ali'nin çarşamba günü mevlüdü vardı. Herkes ordaydı ve çok kalabalıktı :) Oradayken Laloş elimize bir poşet tutuşturdu ve bebişin halasından ilk hediyesi olsun dedi. Poşetten minik bir yelek ve çıtçıtlı body çıktı :)


     Senin için alınan eşyaları ve yapılanları fotoğraflayıp, yazıya dökmeye yetişemiyorum artık desem yeridir. Biraz sonra Kasım dedenle boya almaya gidicez. Odanın boyanıp mobilyaların kurulması lazım çünkü. Ortalık poşetlerden geçilmez olmaya başladı da :))
Aramıza katılmana 103 gün kaldı.
 Belki de daha az bilemiyorum artık :))

23 Eylül 2013 Pazartesi

Mobilya Alış Verişi

Sonunda odan için alış veriş yaptık. Bu eşyaları erkenden aldık ki sen gelene kadar üzerlerinde ki boya kokusu geçip gitsin. Odan sadece sen koksun :))
Pazar günü dayın, baban ve ben sabah erkenden 10 gibi IKEA'ya gittik. Önce sabah kahvaltımız yaptık ve 11 gibi alış verişe başladık. Mağazadan çıktığımızda ise saat tam olarak 18'di. Yaklaşık 8 saatimizi geçirdik IKEA'da. :)) Aldığımız her şeyin birbirleriyle uyumlu olmasını istedik ve evet, biraz fazla ince eleyip sık dokuduk. Ama bizce deydi. Üçümüzde senin için seçtiklerimize bay-ıl-dık.
Neler mi aldık sana? Bir beşik, bir gardrop, perde, halı, gökyüzü deseninde bir avize, raflar, çerçeveler, minik oyuncaklar ve bir kaç aksesuar. Daha da alacak birkaç şeyimiz var aslında. Ama stoklarında kalmamış. Sen dünyaya gelene kadar hepsini tamamlarız artık diye düşündük.
Bir an önce eşyalarımızı yerleştirmemiz lazım, çünkü dayın senin için odanın duvarlarına resim yapacak. Minik bir orman olacak odan. Benim minik prensimin ormanı :))
Odan yarleşsin mutlaka bir fotoğrafını ekleyeceğim buraya.
Belki hiç hatırlamayacaksın ama yıllar sonra bile fotoğrafı elinde olsun isterim.
Seni çok seviyoruz bebeğim.

19 Eylül 2013 Perşembe

Sabah alarmıyla ailecek uyandık

Günaydın oğluşum,
Bu sabah babanın telefonunun alarmının çalmasıyla birlikte ilk önce sen uyandın dolayısıyla sonra da ben. Ve her zaman ki gibi kıpır kıpır hareketlerine başladın. Ben de hemen bunu babacık'a söyledim ve o da heyecanla gözlerini açıp elini karnımın üzerine koydu. Seni çok çok sevdi, öptü, günaydın oğlum dedi. Sen de bir kaç tekmeyle ona karşılık verdin. 
Belki de kendine gelmek için geriniyordur, sabah sporu yapıyordur, babası kılıklı gibi yorumlar yaptık senin hakkında babacıkla.
Her ne kadar henüz kucağımızda olmasanda varlığını bana ve babana her an hissettirmeyi başarıyorsun bitanem.
Günümüz sayende güzel ve keyifli başladı.
Bugün hep böyle devam eder inşallah :))

24.hafta

Oğluşum,
Karnımın içinde hızla büyümeye devam ediyorsun. Her geçen gün kıpırtılarını daha fazla hissediyorum. 
Bu arada okullar açıldı ve ben çalışmaya başladım. Seninle birlikte hergün okula gidip geliyoruz ve çok yoruluyoruz. Öğleden sonra karnım iyice geriliyor, kaburgalarımın altına ve sırtıma ağrılar giriyor, bacaklarım ve ayaklarım şişiyor. Eve döndüğümüzde benim hiçbir şey yapacak halim olmuyor. Genellikle babacık eve gelmeden önce birkaç saat uyuyorum. Sanırım o zaman sende yorgun oluyorsun. Çünkü çok fazla hareket etmeyi tercih etmiyorsun. Doktorumuz artık riskli bir durumumuz olmadığını söyledi ama bir kez böyle bir durum yaşadığımız için yine bir şey olur mu diye endişelendiğim için çok uzun süre ayakta kalmamaya, kendimi çok yormamaya dikkat ediyorum. Ve yaşadığım bir takım ağrılar zaman zaman beni korkutmaya yetiyor. 26 eylül'de doktor randevumuz var. Bakalım seninle ilgili neler duyacağız ufaklık :)
Aaaa, bi de son bir kaç gündür babacık ve ben benim bacaklarıma giren kramplar nedeniyle attığım çığlıklar yüzünden geceleri bir iki kez uyanmak zorunda kalıyoruz. Bunun normal olduğunu söylüyorlar ama biliyor musun canım çok yanıyor. Ve ertesi gün krampın girdiği yerdeki ağrıyla birlikte dolaşmaya devam ediyorum malesef  :(

Her şeye rağmen yavaş yavaş seni göreceğim gün için heyecanlanmaya biraz da sabırsızlanmaya başladım. Senin için sürekli yeni birşeyler almak, odanı hazırlamak ve yanımıza geleceğin günü eksiksiz beklemek istiyorum. Daha çok eksiğimiz var ve senin için yapacağımız her şeyi babacıkla birlikte seçmek istiyorum ama ben yinede dayanamadım ve o olmadan ufak ufak birkaç parça şey aldım bile senin için. Neyse ki o da hepsini çok beğendi. Ama beğenilmeyecek gibi değiller ki. Baksana...
 Doğduğunda ilk giyeceğin kıyafetlerin
 40 gezmesine gideceğimiz zaman giyeceğin takımın
Minik kanarya tulumun
 Veee minnak çorapların.


     Bu arada doktor bize artık iyisiniz dedi ya bizde biraz gezdik babacık ve Dark'la. İki hafta önce Çanakkale gezisi yaparak Hülya teyze ve Ali amcayı ziyaret ettik.



 Hülya teyze sana hediye olarak bu tulumu almış. O kadar minik ki onu da doğduğun zaman hemen giyebileceksin.


Ayrıca geçtiğimiz haftasonu babacık çalıştığı için ben de dedenle birlikte Ödemiş'e gittim. Anneannen Serpil teyzeye dikiş dikerken yardım etmek için daha önceden gitmişti zaten. Serpil teyze de yukarıdaki bodyleri ve kıyafetlerin için saten askıları aldı sana. Ne şanslısın, daha dünyaya gelmeden hediyelere başladın :)

         Bu fotoğraf 4 gün önce pazar gününe ait bitanem. Senin ve benim durumum aynı fotoğraftaki gibi. 24.hafta biterken anne toplam 8 kilo aldı ve içinde seninde olduğun kocaman bir karnı var artık.
:)))
Kavuşmamıza 111 gün kaldı.